coś w stylu łazienek

- no nie wiem, jestem sama, ojciec stwierdził, że sama też za dużo wydaje, ogólnie skifa na całej linii - potarła policzek, jakoś machinalnie zdrapując lakier z paznokci.

- um. - przygryzła dolną wargę. - nie przejmuj się, mój też cały czas narzeka, na to, że przeze mnie jego konto bankowe, co miesiąc zmniejsza się o połowę, co wcale nie jest prawdą. - wzruszyła ramionami, bo prawda była taka, że zmniejszało się o jedną czwartą. um.

- no dobra wydaję dużo, ale to nie moja wina, że tak się dzieję, ale bez przesady, chyba jeszcze nie jest prze zemnie bankrutem - potarła prawą powiekę.

- oni zawsze przesadzają, taką mają rolę. - wzruszyła ramionami. próbowała to sobie wmówić od dwunastego roku życia, mimo tego, że ją to cholernie irytowało. - mój mi ostatnio powiedział, że jak tak dalej pójdzie to nie wystarczy mu na domek letniskowy, który chcę wybudować, jak przejdzie na emeryturę. myślałam, że pęknę ze śmiechu. - przewróciła oczami, bo ten domek już się budował.

- rodzice kochają fantazjować, a jeszcze bardziej na temat owych wydatków, które powodują ich bogu ducha winne dzieci - wyszczerzyła się, pocierając lewy policzek - mój ojciec stwierdził, że nie długo zostanie wegetarianinem, żeby oszczędzić na mięsie, a ja zawsze była wegetarianką, ale jakoś nie przysłużyłam się w wzbogaceniu - zaśmiała się.

- dziwne, bo na pewno gdyby on został, wasz majątek widocznie by się zwiększył. - roześmiała się i podrapała się niezgrabnie po policzku. ojcowie, w jej oczach, czasami na prawdę byli żałośni, ale zachowywała to dla siebie, w jakimś stopniu.

- pewnie, że tak - uniosła brwi rozbawiona, podrapała się po lewej łopatce, w sensie nie wiem, tak po prostu, dookoła nikogo nie było tylko ciemność, a ciemność to też ktoś, w każdym razie spoglądała w niebo - jak romantycznie - powiedziała z nutką sarkazmu w głosie.

spojrzała w niebo i roześmiała się. spacer pod gwiazdami był dla niej dziecinadą, ale czasem marzyła o takim, a teraz w roli głównej z markusem, cnie. - lubię patrzyć w gwiazdy. - to tak z cyklu zwierzenia, przy pełni księżyca. um. uśmiechnęła się kącikowo, drapiąc sie po skroni.

- ja też, chociaż wolę pod kocykiem na balkonie, niekoniecznie sama - roześmiała się, poprawiając włosy, miała mini obsesję na ich punkcie, nie wybaczamy ;c.

okej! nie wybaczamy! - zgodzę się z tym, że nie koniecznie sama, a więc jest nas dwie. - roześmiała się. wiedziała, że nie chodziło jej o ten sens, ale jakoś jej się tak palło, chyba chciała być zabawowa, albo miała dzisiaj dobry nastrój.

- to całkiem niekonwencjonalny pomysł - machała nogami wpatrzona w niebo, było dzisiaj przejrzyste i gwiaździste, dlatego wszyscy byli hepi.
- kaczki gdzieś wsiąkły, a miałam dla nich pożywienie, nie wiem, może chciałam je przekupić.

- a raczej zatruć, zła tju! - zmrużyła oczy, po czym się roześmiała. siedziała i patrzyła w niebo. przyciągnęła nogi do siebie i skrzyżowała je na ławce. uśmiechała się sama do siebie. chyba myślała teraz o markusie. miło.

wazelina i malina, kogo kocha dziś dziewczyna -.-',
wpatrywała się w niebo, irytowały ją poplątany szalik, który już był mniej zaplątany, rozmierzwione włosy, zimne dłonie i fakt samotności, spuściła na chwilę głowę.
- no jasne, odkryłaś mnie, teraz Ciebie też muszę się pozbyć! - roześmiała się.

- nie oszczędź mnie. - teatralnie odchyliła głowę w tył i położył zewnętrznął stronę dłoni na czole, po czym usiadła normalnie i roześmiała się. - zuła tju oszczędź mnie. - spojrzała na nią błagalnie.

- muszę to głęboko przemyśleć, co głęboko, oznacza wolno, ale chyba daruje Ci życie - zmrużyła oczy posyłając jej udawane surowe spojrzenie, chociaż pewnie i tak ciemność je ukryła.
- możesz błagać! - roześmiała się.

- przecież cały czas błagam. - wystawiła jej język i objęła się rękoma. zaczęło jej być zimno, gruba bluza, którą miała na sobie nie dawała efektu, zbytniego ciepła.

- no dobra, ewentualnie przystaje na twoją prośbę - uścisnęła ją po przyjacielsku, w nadziei, że zrobi jej się cieplej, nie zrobiło.

roześmiała się. - bardzo dziękuję. cholera, ale zimno. - przewróciła oczami i spojrzała do kubka, w którym uprzednio była kawa, teraz już całkiem wyzimniała.

- właśnie wiem, jest mi strasznie zimno, a mój nos pewnie zaraz odpadnie, albo odpadłby już jak bym była jakimś pieprzonym pinokiem, ale, i tak byłby krótki, bo ja nie kłamię z zwyczaju - uśmiechnęła się w ciemności, wkurzała się, że nie ma kawy.

- okej, więc albo idziemy do starbaksa, albo do którejś z nas na kawę. - powiedziała stanowczo, wstając z ławki. miała nadzieję, że to coś da i zrobi jej się chociaż trochę cieplej.

- możemy iść do Ciebie, albo starbaksa, ja mam totalny chaos w mieszaniu, co oznacza, że każdy pokój wygląda tak samo, czyli w skrócie pudła i pudła - roześmiała się.

- okej, idziemy do starbaksa, bo u mnie też nie jest lepiej. - wzruszyła ramionami. podała jej rękę, w ramach pomocy,przy wstaniu i poszły. zacznij.

Był tu właśnie, nie wiem czemu. Powiedzmy, że siedział pod jakimś miłym drzewem na przeciwko obiektu wodnego podobnego do stawu i puszczał kaczki.
Tak to sobie wyobrażam jakby siedział w łazienkach, xd

dobrze, więc jak już łazienki to łazienki, siedziała na jakiejś zielonej/brązowej? ławce, bo nie pamiętam jakie mają w łazienkach, bodajrze brązowe ale mogę sie mylic, i wertowała najnowszego vouga, z nieciekawą miną, pewnie był całkiem nudny, znaczy że niby nic tam nie było, przkładała tylko nerwowo kartki, machając stopą!

A on ją zobaczył i jako że ją znał, podniósł swój jakże zgrabny tyłek i podszedł do niej z wielkim bananem na twarzy. - czeeść żizel - rzekł opadając obok niej na ławkę.