tju nad antykwariatem Jenkinsa.

zapukała do drzwi, bo nie lubiła dźwięku jej dzwonka. stała przebierając nogami i czekając aż otworzy.

więc otworzyła drzwi, dość sprawnie, bo wiedziała, że to żill, a nie na przykład jakiś domokrążca, sprzedający porcelanowe cherubinki o upudrowanych policzkach.
- hej - cmoknęła jej policzek, zapraszając ją do środka.
- dwa tradycyjne pytania, bo co u Ciebie i ... chcesz coś do picia, herbaty, kawy, bo na alkohol chyba za wcześnie - uśmiechnęła się.

- hej. - uśmiechnęła się lekko i weszła. usiadła na jakieś kanapie, która stała między pudłami i podrapała się po policzku. - nie, dzięki. - uśmiechnęła się kącikowo. - u mnie? właściwie nic, po za tym, że matka powiedziała, że chyba nie puści mnie na imprezę, bo ona ma złe wspomnienia, z takich imprez. - prychnęła kręcąc głową. - a u ciebie co? - spojrzała na nią pytająco, uśmiechając się.

wzruszyła ramionami z popsutym humorem, że żill się nie pojawi, usiadła na dywanie spoglądając na nią, zmieszana potarła policzek.
- szkoda - ułożyła usta w podkówkę.
- u mnie? wszystko skomplikowane jak zawsze, a równie bardzo zagmatwane - pokiwała głową, bo jej odpowiedź była równie nie jasna.

- najwyżej zwieje, pf. - wzruszyła ramionami i podeszła do niej. usiadła na dywanie, koło niej. - chodzi o żimiego? - przejechała dłonią, po jej ramieniu, z troskliwym spojrzeniem.

uśmiechnęła się do niej, układając w głowie to co ma zamiar przekazać.
- nie do końca, wiesz z początku miałam zamiar iść z nim na tą imprezę, ale potem zaprosił mnie apollo, nie wiem - wzruszyła ramionami. - mam nadzieje, że przyjdziesz.

- nie mogła bym opuścić takiej imprezy, daj spokój. - przewróciła oczyma, szczerząc się. - um. - podrapała się po brodzie w geście namysłu. - właściwie to i lepiej, niech wie, że nie wszystko zostało mu jeszcze wybaczone. - uśmiechnęła się kącikowo. sama nie wiedziała, co by zrobiła w takiej sytuacji i skrycie podziwiała wcielone, zułoo tjuu.

- dobra byłam przekonana, że tak powiesz - wystawił jej język, nalewając sobie wody mineralnej do wspaniałej czarodziejskiej szklanki, bo ona właśnie pojawiła się znikąd.
machnęła ręką - zobaczymy, może to nawet lepiej, że tak wyszło, chociaż nie jestem tego pewna.

roześmiała się. - nie prawda, nie wiedziałaś. - przewróciła lekko oczyma i wydęła dolną wargę. - pewnie przyjdzie z jakąś inną panną, skoro jest taki, taki, - nie mogła znaleźć odpowiedniego słowa. nie znała żimiego osobiście, ale jakoś za nim nie przepadała. drapała się nerwowo po skroni, próbując dobra odpowiedni wyraz.

- no dobra nie - wzruszyła ramionami z rezygnacją, dobra nie wiedziała.
- pewnie tak, mam nadzieje, że to nie będzie jakaś wyuzdana długonoga modelka, bo go zajebie - podrapała się po ramieniu, nie była zazdrosna, raczej nie, chociaż pewnie by jej to nie odpowiadało.
- dobra nic mu nie zrobię... taki?

- cholera nie wiem. - pokręciła głową. - jestem do niego uprzedzona i martwię się o ciebie tju. - uśmiechnęła się troskliwie, przejeżdżając dłonią po jej kolanie. każde słowo, które przychodziło jej do głowy, zdawało się być za mocnym i takim, które na pewno uraziło by tju, czego nie chciała, więc nie powiedziała.

- nie powinnaś, jakoś sobie poradzę, hej, przecież to ja tju - wystawiła jej język, uśmiechając się nie do końca szczerze, bo trwała w niepokoju, tym cholernym, który był i jest.

- wcale nie jesteś sobą. - pokręciła głową i szczerząc się wstała. usiadła na kanapie. - miłość złapała cię we swe skrzydła. - pokiwała głową, uśmiechając się równie szeroko, jak i przed chwilą. przyciągnęła kolana do siebie.

- nie jestem? - zmarszczyła brwi trochę zmieszana.
- ale ja go nie kocham - dobra mówiła to bez całkowitego przekonania, skrzyżowała nogi wpatrując się w nią.

- jasne. - pokiwała głową. - to ja z nim na okrągło esemesuje i mówię o nim. - szczerzyła się na dal, bo wiedziała, że tju kłamie i za wszelką cenę próbuje ukryć, to co czuje.

- aaa. esemesowałam wczoraj z dwoma innymi facetami to oznacza, że ich kocham? - pokręciła głową - nie wmawiaj mi uczuć, żill - spojrzała na nią, kładąc dłoń na jej ramieniu.

- ale ja ci nic, nie wmawiam kochanie, po prostu stwierdzam fakty. - pocałowała ją w czoło szczerząc się i wzruszyła ramionami.

- fakty, ja się nie zakochuje i go nie kocham również - przekonywała sama siebie, chciała w to wierzyć stu procentowo, ale wątpiła.